Στη δυτική κλιτύ του Πρινέ, πάνω από το Πηγαϊδάκι, υπόσκαφες αίθουσες, γνωστές και ως ‘δεξαμενές’, χρησιμοποιούνταν ως χώροι συλλογής και αποθήκευσης νερού (χωρητικότητας 4.500 κ.μ έκαστη), αποτελώντας το υδραγωγείο της αρχαίας Ελεύθερνας. Οι δεξαμενές αυτές διαμορφώθηκαν από την λατόμευση τεράστιων ποσοτήτων ασβεστόλιθου για την οικοδόμηση της πόλης και για διάφορες κατασκευές. Η χρήση των μεγάλων δεξαμενών θα πρέπει να συνδεθεί με μια σημαντική αύξηση του πληθυσμού κατά την Ελληνιστική ή την Πρώιμη Ρωμαϊκή περίοδο.